Eindelijk weer eens internet, dat lijkt hier een zeldzaamheid te zijn. Leuk al jullie reacties, geeft toch het gevoel een beetje contact te hebben met het thuisfront!

Wij genieten van het bijzondere landschap. Rijden van Kaikura door zwaar beschadigd landschap ( de effecten van de aardbeving zijn hier heel goed te zien) weer terug zuidwaarts. Wandelen door een oerbos, waar je je als mens heel klein voelt tussen al die oude, grote reuzen! Dan door naar Mount Cook. Onze doorsteek naar de andere kant door de bergen stellen we even uit vanwege de laaghangende bewolking. "4 seasons in one day" wordt hier van het klimaat gezegd en dat klopt wel een beetje. De ene dag is het 30 graden, de volgende ochtend nog maar 10. Een dagje regen ook ondertussen, maar verder fris, redelijk helder weer.

Voor we bij Mt. Cook aankomen kamperen we eerst aan het Lake Tekapo. Jeetje zó turquoise blauw heb je water nog nooit gezien. De kleur komt vanwege het sediment van de gletschers "gletschemeel" genoemd. We maken een pittige wandeling naar boven waar we prachtig uitzicht hebben over de hele streek.

Mount Cook is indrukwekkend mooi. Zoals Gilbert terecht zei was die dag een dag om in te lijsten. Alleen maar mooie dingen gezien en dan ' s avonds nog genoten van een heldere sterrenhemel. Geprobeerd foto's van te nemen, hopen maar dat die gelukt zijn.

Dan naar de kust. Als we dan geen walvissen gezien hebben, dan toch pinguïns hopen we. Geduldig als we zijn ( ja,ja) bijna twee uur gewacht tot ze 's avonds aan land kwamen. Helaas een hele kleine soort (40 cm max) maar we hebben ze gezien!! Als we bereid waren dik te betalen, hadden we ze dichterbij kunnen zien, maar dat staat ons een beetje tegen. Het toerisme hebben ze hier wel ontdekt hoor, als ze kunnen, vragen ze idiote prijzen voor iets wat gewoon natuur is. Maar ja..

Via de Mouraki boulders rijden we door naar Dunedin. De boulders zijn enorme ronde keien die wel 4 meter doorsnee hebben en 60 miljoen jaar geleden gevormd zijn door chemische processen in de zeebodem. Ze zijn naar boven gekomen door erosie. Is toch bijzonder te weten dat je naast iets zó ouds staat.

Dunedin blijkt een heel mooie stad te zijn met nog veel huizen uit de tijd van de eerste kolonisatie. Er hangt een gezellige sfeer. Lekker uit eten geweest en nu verder op weg naar de fjorden in het zuiden.

PS de Nieuw Zeelanders zijn enorm vriendelijk. Iedereen begint een een praatje en als ze horen dat je een rondreis maakt worden ze alleen maar enthousiaster. Een paar keer al hebben we gemerkt dat sommigen nog goed Nederlands spreken! Hun ouders zijn dan b.v. naar hier gekomen. Dus we moeten wel blijven opletten wat we zeggen, soms kunnen ze ons zomaar toch verstaan ;-) In het verkeer zijn ze een ramp, dan zijn ze nog ondeguldiger dan ik, dan weet je het wel hè?